Das ist die Seite von Gustav Freudmann / Mei Liadabuach

 

Schiadsnjoga

(Dandy/Kinks)

Schiadsnjoga,
sog, wo ziagds di hi heid?
Wem wüsd renna noch heid?
Dei gaundses oames Lebn,
jogsd Madln hindtahea.
De kennan si ned wean,
weu de voi fliagn auf
Schiadsnjoga.

Dschecksd a jede Frau o,
mochsdas olle narrisch.
Dei Scharm is ohne End,
waunns aundas goa ned rennd.
Sunsd drahsd eam wieda o.
Und de fliagn voi auf
Schiadsnjoga.

Gehsd zum Hindtadial,
oda greusd duachs Fensdta
waunn ia Mau is fuadt,
waunnd Kods is ausn Haus,
daunn haums de Meis easchd guad.
Bisd gaunds schee diaf, heasd,
Schiadsnjoga.

Oida, du nimmsd da vua_r_a bissl vü.
Und Oida, waaßd eh, wias ausgeh wiad dei Gschbü.
Geh, schau do, schau wia de Leidt rund um die lebn.
Und wiasd daunn oid und grau sei, wiasd no dengn aun mein Rod:
Zwa Madln san scho zvü, drei san a Haufn, via da Dod.

Schiadsnjoga,
wüsdas ned boid aufgebn?
Fühsd di ned scho oid jeds?
Frei wiasd imma sei,
brauchsd kane Freind dabei.
Fia imma bleibsd allaa
und, Schiadsnjoga, guad wiads sei!
Guad wiads sei!
Guad wiads sei!
Guad wiads sei!
Guad wiads sei!
Guad wiads sei!


© Gustav Freudmann 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022